Przejdź do zawartości

Philippe Garrel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Philippe Garrel
Ilustracja
Imię i nazwisko

Philippe Jean-François Alain Garrel

Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1948
Boulogne-Billancourt

Zawód

reżyser, scenarzysta, producent filmowy, aktor, montażysta, operator

Philippe Garrel (ur. 6 kwietnia 1948 w Boulogne-Billancourt) – francuski reżyser, scenarzysta, producent, aktor, montażysta i operator filmowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jest synem aktora Maurice’a Garrela. Swoją karierę filmową rozpoczął jako reżyser i scenarzysta 15-minutowego filmu Lés Enfants Désaccordés (1964). W 1969 roku podjął współpracę z piosenkarką Nico, nagrywając z nią piosenkę pt. The Falconer do jego filmu Le Lit de la Vierge, a potem do dramatu fantasy Wewnętrzna blizna (La Cicatrice Intériure, 1972).

W 1982 roku otrzymał nagrodę im. Jeana Vigo za realizację dramatu Dziecięcy sekret (L'Enfant Secret). Natomiast za czarno-biały film Noc wolności (la Nuit Liberté, 1983) w 1984 roku odebrał nagrodę Perspectives na Festiwalu Filmowym w Cannes.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1969–1979 był związany z niemiecką piosenkarką Nico. Ze związku z aktorką Brigitte Sy ma syna Louisa Garrela (ur. 1983).

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Scenariusz, reżyseria

[edytuj | edytuj kod]
  • 2013: La Jalousie
  • 2011: Un été brûlant
  • 2008: Granica świtu (La Frontière de l'aube)
  • 2005: Zwyczajni kochankowie (Les Amants réguliers)
  • 2001: Dzika niewinność (Sauvage innocence)
  • 1998: Powiew nocy (Le Vent de la nuit)
  • 1996: Serce duszy (Le Coeur fantôme)
  • 1993: Narodziny miłości (La Naissance de l'amour)
  • 1989: Les Baisers de secours
  • 1985: Elle a passé tant d'heures sous les sunlights...
  • 1984: Paris vu par... vingt ans après
  • 1983: Noc wolności (Liberté, la nuit)
  • 1982: Dziecięcy sekret (L'Enfant secret)
  • 1978: Le Bleu des origines
  • 1976: Voyage au jardin des morts
  • 1975: Un ange passe
  • 1975: Kryształowa kołyska (Berceau de cristal)
  • 1974: Les Hautes solitudes
  • 1973: Athanor
  • 1972: La Cicatrice intérieure
  • 1969: Le Lit de la vierge
  • 1968: La Concentration
  • 1968: Le Révélateur
  • 1967: Marie pour mémoire
  • 1965: Droit de visite
  • 1964: Les Enfants désaccordés

Obsada aktorska

[edytuj | edytuj kod]
  • 1992: Golem, l'esprit de l'exil jako Narzeczony Opry
  • 1989: Les Baisers de secours jako Mathieu
  • 1988: Dernier cri
  • 1985: Elle a passé tant d'heures sous les sunlights...
  • 1984: Paris vu par... vingt ans après jako Louis (odcinek 3)
  • 1982: L'Enfant secret jako pacjent psychiatry
  • 1979: Je meurs de soif, j'étouffe, je ne puis crier...
  • 1979: La Bande des quatre
  • 1978: Le Bleu des origines
  • 1975: Kryształowa Kołyska (Berceau de cristal)
  • 1972: La Cicatrice intérieure jako mężczyzna / Diabeł
  • 1969: Le Lit de la vierge jako Apostoł
  • 1968: Le Meurtre du père jako syn

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]